W codziennym, zabieganym życiu ludzie często poszukują miejsc sprzyjających wyciszeniu, zadumie i kontemplacji. Taką funkcję pełnią świątynie oraz specjalnie tworzone miejsca relaksu, gdzie można się skupić i odzyskać wewnętrzną równowagę. Wykorzystane w poniższych projektach amerykańskie drewno liściaste nadaje ich wnętrzom ciepła i charakteru.
Modlitwa w „dębowym ogrodzie”
Odrestaurowana Kaplica Alberta Wielkiego przy Uniwersytecie Edynburskim to zaciszne i kameralne miejsce, które od 1931 roku służy studentom, pracownikom akademickim oraz lokalnej społeczności. Głównym celem przeprowadzonej przez pracownię Simpson & Brown Architects renowacji i rozbudowy obiektu było powiększenie jego powierzchni. Realizacja zdobyła Nagrodę Królewskiego Instytutu Architektów Brytyjskich (RIBA) oraz dwie nagrody przyznawane przez Królewskie Stowarzyszenie Architektów w Szkocji (RIAS) – dla Najlepiej Zaprojektowanego Miejsca Spotkań (2013 r.) oraz nagrodę im. Andrew Doolan’a (2013 r.), uznawaną za jedną z najbardziej prestiżowych nagród architektonicznych świata.
.
Ściana z dużych pustaków obłożonych piaskowcem nawiązuje do historycznej granicy oddzielającej kościół od miejskiej zabudowy, tworząc jednocześnie wrażenie solidnej konstrukcji. Stworzone w ramach modernizacji nowe wejście do świątyni umiejscowiono przy chętnie uczęszczanym trakcie Middle Meadow Walk. Zapewnia ono spacerującym osobom łatwiejszy dostęp do kaplicy.
Ważnym elementem projektu budynku był odpowiedni dobór materiałów. Wybrany gatunek drewna spełnił wszystkie wymogi techniczne, a dodatkowo wprowadził w kaplicy niezwykłą atmosferę. „Biały dąb amerykański to szlachetne, wytrzymałe drewno o pięknej barwie i fakturze. Na etapie projektowania nie przewidzieliśmy, że osoby wchodzące do kaplicy będą dodatkowo czuć zapach dębu, co było dodatkowym elementem ich doświadczeń” – przyznaje Stuart Allan z pracowni Simpson & Brown Architects.
Światło dzienne wpada do wnętrza świątyni przez głęboko osadzone ukośne okna, świetlik oraz okna dachowe. Wnika także przez szczeliny pomiędzy dębowymi listwami rozmieszczonymi w całej kaplicy. Dzięki temu podkreśla ciepłą barwę drewnianych ław i pięknie wykonanego drewnianego stropu.
Pokryty matą i porośnięty rozchodnikiem dach wspierają cztery przypominające drzewa stalowe kolumny. W ten sposób budynek wpisuje się w stylistykę ogrodu. Z kolei przeszklona ściana za prezbiterium umożliwia obserwację zmieniających się pór roku.
Medytacja zen pod drewnianym „niebem”
Studio architektoniczne Archoffice zaprojektowało przykuwającą wzrok ozdobę sufitu buddyjskiej świątyni Tsi Ming w Auckland w Nowej Zelandii. Powstała kopuła idealnie komponuje się z minimalistycznym wnętrzem świątyni, a dodatkowo tworzy sprzyjające warunki do wyciszenia i medytacji. Podkreśla także nastrój buddyjskich ceremonii.
Do wykonania kopuły architekci wykorzystali twardy klon amerykański. „O naszym wyborze zadecydowała piękna, jasna barwa i jednolity rysunek drewna. Dodatkowym atutem była jego gładka faktura. Ponieważ światło wpada do wnętrza świątyni przez kopułę, musieliśmy wykorzystać drewno o jak najmniejszej ilości różnic” – wyjaśnia Brendan Rawson z działającej w Auckland pracowni.
Efekt, jaki udało się osiągnąć zapiera dech w piersiach. Wizja twórców, uwaga, jaką poświęcili projektowi oraz przemyślane w najdrobniejszych szczegółach podejście, przesądziły o doskonałym rezultacie. Konstrukcję składającą się z czternastu paneli z twardego klonu amerykańskiego stworzono w pracowni stolarskiej, a następnie przywieziono do świątyni, gdzie odbyła się jej instalacja. Przymocowana do zewnętrznych ścian budynku konstrukcja jest stabilna dzięki sile nacisku wytworzonej pomiędzy wszystkimi panelami.
„Ten gatunek drewna jest niezwykle plastyczny. Jest bardzo wytrzymały i stabilny, z łatwością poddawał się wyginaniu, kiedy nadawaliśmy mu pożądany kształt. Przy konstrukcji składającej się z tak wielu elementów nie mogliśmy pozwolić sobie na to, by niektóre z nich rozszerzyły się lub skurczyły. Dzięki zastosowaniu twardego klonu amerykańskiego nie mieliśmy takiego problemu” – przyznaje Roger Jones z firmy Jones & Sandford, która odpowiadała za prace stolarskie.
Lecznicza chwila wytchnienia
Niezwykła przestrzeń do odpoczynku i wyciszenia, pod nazwą Contemplation Space powstała w głównym holu nowego kompleksu szpitala Mater Adult Hospital w Dublinie. W zamyśle autorów miała to być wolnostojąca konstrukcja, w której można usiąść i odpocząć z dala od dużego natężenia ruchu przy głównym wejściu. Konstrukcja przypominająca owalną rzeźbę tworzy półotwartą, przytulną przestrzeń, a jej wnętrze pozwala odpocząć oraz sprzyja refleksjom z dala od szpitalnego gwaru.
Delikatną wizualnie, ażurową konstrukcję wykonano z jesionu amerykańskiego, natomiast ławkę z czarnego orzecha amerykańskiego.
Autorem koncepcji jest Laura Magahy, a jej projekt zrealizował Garvan deBruir we współpracy z architektem Michaelem Goanem. Konstrukcja zdobyła nagrodę Wood Awards Ireland (WAI) w kategorii Innowacje. Nagrody WAI mają na celu popularyzację drewna jako ekologicznego surowca w innowacyjnym budownictwie i projektowaniu.
Informacje na temat gatunków amerykańskiego drewna liściastego:
Biały dąb amerykański
Biały dąb amerykański to gatunek drewna często importowany przez producentów mebli, podłóg i stolarki ze względu na jednolitą barwę oraz dostępność kantówek i forniru z tego surowca. Jego drewno jest twarde i ciężkie, wykazuje średnią odporność na gięcie i zgniatanie. Stanowi także bardzo dobry materiał do gięcia po obróbce hydrotermicznej. Amerykański biały dąb może być stosowany na zewnątrz budynków bez konieczności jego zabezpieczania. Drewno bielu białego dębu amerykańskiego jest koloru kremowo-brązowego, a drewno twardzieli ma barwę od jasno- do ciemnobrązowej. Ma najczęściej prosty układ włókien, o średnio szorstkiej lub chropowatej strukturze. Biały dąb amerykański ma długie promienie rdzeniowe, dzięki czemu rysunek jego włókien jest bardzo oryginalny i atrakcyjny.
Twardy klon amerykański
Drewno bielu twardego klonu amerykańskiego jest kremowobiałe z delikatnym czerwonawym odcieniem, a drewno twardzieli występuje w kolorach od jasno- do ciemnoczerwonobrązowego. Twardy klon ma zwartą, gładką strukturę i najczęściej prosty układ włókien. Czasami włókna mogą również występować w układzie „falowanym”, „tygrysich pasów” lub „pawiego oczka”. Twardy klon amerykański wspaniale sprawdza się na podłogach o dużym natężeniu ruchu. Używany jest również do produkcji mebli, boazerii, schodów, drzwi i listew. Jego drewno jest twarde i ciężkie, bardzo wytrzymałe, wyjątkowo odporne na ścieranie i zużycie. Ponadto dobrze poddaje się gięciu pod wpływem obróbki hydrotermicznej.
Jesion amerykański
Drewno bielu jesionu amerykańskiego jest jasne, prawie białe, natomiast drewno twardzieli ma kolor od szarobrązowego do jasnobrązowego, w zależności od regionu wzrastania. Struktura drewna charakteryzuje się równoległym, jednolitym i szerokim rysunkiem słojów. Drewno jesionu amerykańskiego jest twarde i wytrzymałe, a także odporne na obciążenia dynamiczne. Stanowi również doskonały materiał do gięcia po obróbce hydrotermicznej. Z kolei surowiec ten poddany obróbce termicznej jest odporny na działanie czynników zewnętrznych. Jesion amerykański jest dostępny w postaci tarcicy oraz forniru. Znajduje szerokie zastosowanie w stolarstwie, meblarstwie oraz w projektach architektonicznych.
Źródło: AHEC / QUESTIA
